Dagboek van de Copperbirch nest
(de eerste nest van Blue v.d. Waterlandspolder x Copperbirch Eagle)
Dag 6 ná onze geboorte
Femke is vanochtend een beetje dom geweest, zij heeft de eerste paar dagen van de dagboek per ongeluk verwijderd. Dus beginnen we vandaag maar met een schone lei en een nieuwe layout en natuurlijk een nieuwe week. Dan kan Femke telkens een nieuwe foto van ons plaatsen. Wat een oen is zij toch, maar ze zorgt wel dat Blue goed voor ons zorgt hoor. Wij drinken gestaag en groeien (nu Blue haar melkgifte goed op gang is) genoeg. We hebben niets tekort. We hebben het niet koud, onze bed is schoon........dus we hebben niets te klagen hoor!
Blue begint weer beter te voelen. Femke heeft gisteren haar temperatuur gemeten en dat is keurig aan het zakken. Zaterdag had Blue een mindere dag, en wou in de middag niet eten, toen heeft Femke haar laat in de avond met de hand gevoerd. Toen had ze gelukkig weer haar hele bak leeg.
Onze bandjes zijn er toen zaterdag allemaal afgevallen, ja en toen moest Femke, onze 'mensenmoeder' natuurlijk wat gaan verzinnen. Een lieve buurvrouw had het idee om borduurgaren te gebruiken. Poeh hee, wat zijn ze lang bezig geweest om drie draadjes aan elkaar te vlechten. Ja, ze hebben drie draadjes gevlochten om het een beetje steviger te maken. Onze puppenbandjes zijn natuurlijk nu nog te groot.....zulke mooie stevige bandjes. Als wij wat groter zijn mogen wij die om. Dan kan Femke ze natuurlijk ook verstellen als wij groeien. Vier van ons hebben natuurlijk al een nieuwe baasje en vanavond komt er nog een aspirant baasje praten met Femke en Willem, onze 'mensenvader'. Jaaaaa, want zij willen toch dat wij goed terecht komen en dat wij kunnen gaan werken met onze neusjes. Wat zien we daar al naar uit!
Maar wat is het lastig om zo zonder gehoor of ogen de tepel van Blue te vinden, we kruipen er natuurlijk lustig op los opzoek naar haar! Nu moeten we al onze neusjes oefenen om Blue, onze lieve mama te vinden.
Wat wij vorige week vergeten waren te vertellen is dat de Dierenarts onze geboortegewichten keurig vond. Hij vond dat wij het allemaal goed in de baarmoeder hebben gehad en dat Blue toch alle eten goed heeft verdeeld! Wat een kanjer is ze toch. Blue haar stoelgang ( beter dan dat andere vieze woord hé?) begint gelukkig weer een beetje stevig te worden. Nee, ze had gelukkig geen diarree, maar het was wat smeuiig........hahahaha!
Inmiddels heeft Femke ook geboorteaangifte gedaan! Yeahhhhh, dus we hebben allemaal een naam, maar dat wordt pas met het chippen bekend wie welke naam heeft. De twee dames hebben natuurlijk een eigengekozen naam en één van onze heren heeft ook een eigen naam. Dus dat is mooi. Dit is allemaal natuurlijk dat het op onze stamboom komt te staan. Jahaaaa, een stamboom zegt dat wij gefokt zijn uit gezonde ouders............. en dat de herkomst van ons wordt gecontroleerd. Dus dat de ouders die op de dek- en geboorteaangifte staan, ook daadwerkelijk onze ouders zijn.
Om dat te controleren gaan ze ons ook nog eens prikken als wij gechipt worden. Dit om de DNA van ons te kunnen bepalen! Deze DNA bepaling krijgen onze nieuwe baasjes ook.
Femke is vorige week druk geweest met van alles en nog wat regelen, een gedragstest wordt bij ons allemaal gedaan om te kijken wat voor karakter wij hebben. Zijn wij druktemakers of zijn wij zo rustig als onze vader......nou, tijd zal het leren. Femke is ook druk geweest met basis informatie op papier te zetten voor onze nieuwe baasjes. Daar is ze best wel druk mee geweest hoor! Ze komt ons nu 'snachts ook niet meer controleren hoor, want straks als wij een beetje goed kunnen lopen en onze oogjes en oortjes gaan open, dan wordt het wel wat drukker dan het nu is.......dan zal ze dat wel moeten doen natuurlijk.....dus zij vertrouwt onze mama volledig dat ze 'snachts er geen potje van maakt!
Wij gaan nu even een dutje doen hoor.............wat is dit vermoeiend schrijven!
Dag 7 en 8 ná onze geboorte
Laten we jullie nou even vertellen waarom wij gisteren niet hebben geschreven. De reden is niet zo leuk. Onze mama Blue werd gisteren wakker met koorts. Ze kon bijna niet op haar poten staan. Haar 'mensenvader', Willem heeft haar naar buiten gelaten en toen kwam Femke er aan. ZIj zag dat er iets niet klopte aan onze lieve moeder. Dat was vroeg hoor, rond half zes dat Willem haar uitliet. Femke is even gaan ontbijten en toen Willem wegging is ze bij ons komen zitten met haar kopje koffie. Zij ging ons observeren, maar vooral onze mama. Onze mama is in haar mand gaan liggen en reageerden bijna nergens meer op. Om half acht heeft zij Blue haar temperatuur gemeten, en die was hoog! Daar is ze van geschrokken en heeft toen gelijk de Dierenarts gebeld. De Dierenarts hoorde het verhaal aan en zou bellen met de praktijk voor de eerste afspraak om 9 uur. Ondertussen heeft Femke, Blue zover gekregen om ons weer eten te geven......wel met moeite is onze mama in de werpkist geklommen. Femke is gaan douchen en aankleden en de rommel even opruimen, terwijl zij wachtte op die telefoontje. Het kwam, wij moesten met zijn allen naar de Dierenarts. Schrikken zeg!! Femke heeft kruiken gemaakt en in de krat gelegd, poeh wat was het toch lekker warm in die krat! Ondertussen had Femke de kleden in de auto gelegd en toen eerst ons en toen Blue in de auto geladen. Blue viel bijna om bij aankomst in Nunspeet. Een hele lieve assistente snelde Femke te hulp om ons aan te nemen, zodat zij Blue verder kon begeleiden. Nou ja, naar een spreekkamer dan hé?
Het duurde even en Blue lag op een handdoek die Femke mee had gebracht. Toen kwam de Dierenarts, zij heeft de temperatuur nogmaals opgemeten en ja, gelijk een infuus aangesloten. Zij zei dat het goed was dat Femke gekomen was. Er is bloed afgenomen bij Blue en de uitslagen konden we op wachten. Wat dus bleek is dat Blue een hele lage calcium gehalte had, de eiwitten in haar bloed waren laag en gelukkig was de lactose meting laag.
In ieder geval lag Blue aan het infuus en kreeg gelijk antibiotica toegediend, want ja, haar tepels waren ook warm en kon het duiden op een melkklierontsteking. Dát ook nog dacht Femke gelijk! Ja, wij kunnen gedachten lezen.....zo vroeg al. Toen kwam de Dierenarts die de echo af had genomen. Hij moest toch wel even in die krat kijken, jahaaaa want daar lagen wij natuurlijk in. En wat zei hij? Hij heeft nog niet vaak gezien dat een nest met pups er zo gelijk uitzagen qua gewicht. Dat we mooi waren...........ja, hadden jullie niet gedacht hé? Maar het is wel zo. En iedereen die wij tegen kwamen vonden ons oh zo schattig!!!
Er is toen besloten dat Blue en wij een dagje gingen logeren in Nunspeet. Femke heeft geholpen om ons te verhuizen en er werd een fijne bed voor mama Blue en ons gemaakt. Femke is rond 12 uur even naar huis gegaan om te eten en een paar dingen te regelen. Ja, want zij wist niet hoe het verder af ging lopen. Eenmaal thuis heeft zij verteld dat ze weer onze bed goed schoon had gemaakt, de vloer had gedweild en de kleden ook al had gewassen. Ook kreeg zij rond 13:00 een telefoontje dat het toch beter was als het infuus leeg ging en dat zou duren tot een uur of half vijf. Dat Femke ons weer zou kunnen halen. Femke is altijd vroeg en dat was fijn want kon de Dierenarts in persoon overleggen dat Blue toch maar moest blijven tot sluitingstijd, rond kwart voor negen.
Ondertussen had Blue eten gekregen, heeft Femke haar uitgelaten en toen liep ze al een beetje te snuffelen zei Femke later tegen de Dierenarts.......dat hebben wij natuurlijk gehoord!!!
Blue kreeg weer een blikje eten, met kip en heel veel proteïne en eiwit, Dat heeft ze gegeten. Wij konden de hele dag bij haar liggen en kregen net wat wij wilde. Blue was super braaf en bleef keurig liggen met die infuus in haar poot. Femke is toen weer naar huis gegaan en zou ons dan ophalen om kwart voor negen.
Gelukiig was Willem mee, want net toen we daar weggingen om kwart voor negen, kwam er toch een bui! Blue ging weer even plassen voordat we naar huis reden...... en ze sprong zelf in de auto!!!! Femke was daar echt blij mee. Ook had zij een brief mee gekregen waar ze op moest letten en als er iets was, kon ze altijd bellen. Wat een lieve mensen daar........ Zo, kwamen we thuis en had Blue dus al gegeten. Femke heeft haar twee keer gecontroleerd in de nacht. Om half een en om half vier. Alles ging goed. Natuurlijk heeft onze mensenmoeder van die lekkere blikjes voer meegekregen voor Blue om aan te sterken. Wij voelen ons best wel schuldig dat zij onz zoooo goed heeft verzorgd gedurende de dracht, dat ze zichzelf gewoon is vergeten. Vergeet de zware bevalling ook niet! Maar nu begint mama weer te kwispelen en haar oogjes schitteren.
Vandaag heeft Femke de boel goed in de gaten gehouden. Ze is vroeg gaan douchen en is bijna de hele dag bij Blue en ons geweest. Zij heeft ons gewogen vanmiddag en niet iedereen vindt dat fijn hoor. Stil liggen is voor ons heel moeilijk, want ja wij zien natuurlijk nog niets. Dat is best wel lastig hoor. Femke haalt ons dan een voor een uit de werpkist en schrijft dan het gewicht op bij onze kleurtje. De administratie moet goed zijn zegt Femke dan ook. Zij heeft Blue telkens uitgelaten en gecontroleerd of dat goed ging. Om de twee uur kreeg Blue óf brokjes, klein beetje maar, óf blikjesvoer, die lekker kip, daar smult ze echt van, óf gemengd. Blue mag in principe vier van die blikjes hebben en Femke had er zes meegenomen. Dus verdeeld over de dag krijgt ze zes keer van die blikjes. Ze is echt vrolijker en laat ons continu drinken. Ze gaat alleen maar bij ons weg als ze even moet plassen..... Nu kwam ze net weer kijken of alles goed gaat. Die Femke toch! En ja, het gaat goed. Blue ligt te slapen en wij drinken. Niet allemaal tegelijk hoor. Dan kan onze lieve mama ook haar oogjes dichtdoen. Blue heeft vandaag actief voor onz gezorgd hoor, niet zoals gisteren, maar dat kon ze ook niet hoor, ons likken na het eten, daar was ze heel erg lamlendig voor, om dat ook nog eens te doen. Maar gelukkig is er vandaag geen terugval. Ze heeft medicijnen gekregen, waar wij niets van kunnen krijgen. Dus als het goed is zal onze mama echt morgen weer de oude zijn van vóór onze geboorte!
O ja, Willem heeft gisteravond ook nog het luikje lager gemaakt dat Blue er gemakkelijker uit kon stappen en dat werkt als een tierelier. Straks als wij wat groter zijn, komt er weer een hoger luikje in de werpkist. En om ook nog even te vertellen is de rode warmtelamp ook nog eens gisteren kapot gegaan. Gelukkig had Femke een andere, wel een iets zwakkere lamp, maar lager hangen en het werkt ook. Femke legt nu 's nachts ook kruiken bij ons....lief hé? De temperatuur in de kraamkamer is nu 25 graden. Dus met de kruiken erbij is het warm genoeg voor ons, en anders kruipen wij gewoon dicht op elkaar of lekker tegen onze lieve mama aan.
We gaan zo lekker verder met drinken bij mama en dan gaan wij een dutje doen. Wij hopen niet dat jullie geschrokken zijn, maar met ons gaat het gewoon berengoed!!
Dag 9 en 10 ná onze geboorte
Donderdag was onze mama weer goed aan het opkrabbelen. Ze begint weer te kwispelen met haar staart. Haar .......jullie weten het wel.....dat smerige woord, is gelukkig weer normaal. Onze lieve mama heeft weer alle tijd voor ons. Ze vind het nu ook wel fijn om even bij ons vandaan te zijn, even haar eigen ding te doen. Even bij de klanten kijken van haar 'mensenmoeder'. Gisterenavond heeft ze even in haar mand in het Atelier gelegen. Lekker even rusten zegt ze. We kunnen er soms wel lekker lustig op los gaan met piepen als we aan het drinken zijn... dat zegt Femke is best wel schattig. Als wij onze zin niet krijgen om aan een tepel te liggen waar wij willen, kunnen we nogal piepen ja.
Onze lieve mama heeft vanochtend weer met Femke met de dummy gespeeld. Even kort hoor, want wij moesten al weer drinken......gingen we piepen. Het is nog steeds lekker warm in de kist.... ja, de ene keer liggen we allemaal op een hoopje bijelkaar bij moeders en de volgende keer, met vier of vijf bij elkaar. We groeien goed. Door het akkefietje met mama hebben wij natuurlijk even een dag minder gedronken voor ons gevoel, dus sommige van ons halen niet.....maar wel bijna de verdubbeling in gewicht. We zijn gezond en dat is waar het om draait, toch? Komt ook omdat onze mama haar melkgifte nu pas echt op gang is gekomen. Moeders eet niet, maar vreet gewoon. Ze eet nu ongeveer om de twee of drie uur een beetje voer. Ook voor haarzelf goed. Ze drinkt goed.
Afgelopen nacht is Femke wezen kijken om half drie. Wij lagen toen lekker te drinken bij Blue. Dus om half zeven toen Femke opstond en haar eten en koffie ophad, heeft ze Blue uitgelaten. Femke en Willem en de 'mensenbroers' kijken wel uit als ze naar binnen gaan bij de kraamkamer, dit om te voorkomen dat onze mama per ongeluk een van ons plet. Tot nu toe gaat het goed. Dus wij komen echt niets te kort.
Nu is het zo dat onze andere vier broetjes nog verkocht moeten worden. Onze oogjes en oortjes moeten eerst open zijn, zegt Femke. Jahaaaa en over die pupbandjes, Femke gaat vandaag eens kijken of ze al passen.......wat zou dat gaaf zijn! Dan zijn wij goed te herkennen van een afstand.
Iedere ochtend als mama Blue naar buiten gaat, dan pakt Fem een van ons op. Oms de beurt. Dit dat wij aan mensengeur kunnen wennen. Vanaf gisteren zet ze ook de radio aan bij ons. Dit voorkomt ook dat Blue opspringt als zij iemand hoort.... Femke staat nu ook bij ons te strijken. Dan kunnen we aan die geurtjes wennen. De droger gaat ook al aan, dan is de ruimte wat vochtiger.
Willem heeft een emmer met water in de ruimte gezet, dit is voor mama Blue, dit om te voorkomen dat ze uitdroogt van de hogere temperatuur in de ruimte. Femke schrift dit natuurlijk voor ons op, want ja, wij hebben vingers met nagels maar kunnen natuurlijk niet typen. Gesproken over onze nageltjes, ze groeien gestaag en zijn al best wel scherp.... dus Femke zal dit weekend kijken of ze met een tangetje onze nagels kan knippen. Die had ze besteld..... want ja, wij kunnen onze mama flink pijn doen, als onze nagels te lang worden.
Er komt wel veel bij kijken om ons groot te krijgen hoor! Ja, we zijn een stelletje vreetzakken en we willen wel om de twee uur eten hoor! Hoe dat in zijn werk gaat met vast voedsel, ja, dat moet Femke even gaan bekijken hoe ze dat kan doen. Onze mama haar borstjes zijn best wel groot hoor! Hopelijk zegt Femke zal dat beter worden naarmate wij minder bij haar drinken......
Mama is er nu even uit. Ze heeft weer water gedronken en ligt even in haar mand. Even rust van die druktemakers zegt Blue.
Femke zegt dat de luierwas gelukkig gedaan is. Morgen onze bed weer verschonen. Dat is wel lekker hoor. Dan ruikt alles weer lekker fris. Mama haar uitvloeiing is bezig met afnemen. Dus dat is mooi, dag 10. Sommige honden hebben dit voor langere tijd na een bevalling, maar bij onze lieve mama gaat het de goeie kant op. Nu hoeft Femke ook niet iedere keer de vloer te dweilen als Blue uit de werpkist komt. Scheelt ook al weer werk.
Femke heeft vanochtend twee nieuwe foto's gemaakt. Kijk maar hieronder. O ja, en Femke zegt ze zal het melden zodra de oogjes open gaan. Dat kan vanaf vandaag enig moment gaan gebeuren. Ongelooflijk al de tiende dag in onze leven en wat vindt Femke dit schitterend om te aanschouwen!
Dat geloven wij wel hoor, want wij zijn gewoon om op te vreten! Maar wij gaan nu even een 'tukkie' doen............
Dag 11, 12 en 13 ná onze geboorte
Goedemiddag allen, Fem onze 'mensenmoeder' heeft dit weekend even rustig aangedaan............dat was wel even nodig, want ze bleef maar verkouden en hoesten, en dat hoesten is gelukkig nu wat minder aan het worden, maar de verkoudheid ook hoor. Blue haar antibiotica pillen waren zaterdag ochtend op. Poeh hee, maar we hebben nog steeds een beetje last van een losse maag hoor. Af en toe ruimt mama Blue het niet op, omdat haar aandacht dan even ergens anders is, en stinken dat het doet....... Blue is weer helemaal de oude, van voor haar zwangerschap, wel wat rustiger zegt Fem, maar ze komt gelijk naar je toe als je de deur binnenkomt. Vanochtend ook, kwamen even twee dames kijken, en ja hoor, dan springt ze met een vaart uit de werpkist om hun te begroeten, ja en dan laat ze ons gewoon liggen!!! Gelukkig heeft ze wel geleerd dat ze goed moet kijken waar ze loopt in de werpkist. Ze heeft helemaal geen zin meer om hele dagen bij ons te liggen. Ze begint het zat te worden ons te voeren. Fem heeft wel al een paar van onze nageltjes geknipt en de rest staat voor vanmiddag op de planning. Dat zou misschien wel eens het probleem kunnen zijn. Vanochtend was Blue haar temperatuur 38,2 graden en dat is netjes. Haar tepels zijn mooi zacht zegt Fem, maar dat voelen wij ook hoor!!!
Veel mensen willen komen kijken, maar vanaf vanochtend begint het nu wel leuker te zijn ons te zien hoor! Het lijkt erop alsof onze oogjes en oortjes toch bezig zijn om open te gaan. Een enkeling begint al mooi de pootjes eronder te zetten. Wat zal dat leuk zijn als we allemaal onze mama en mensenmama kunnen zien!!!
Fem heeft afgelopen weekend ook onze mooie bandjes geprobeerd, maar ze zijn nog allemaal te groot. Dit kan een probleem worden want onze touwtjes, beginnen nu wel wat strakker te zitten en het duurt niet lang meer of we zijn die ook al weer kwijt. Nu hoopt Fem dat de klittenbandjes die zij heeft besteld wel morgen aankomen, want dat zou dan wel beter zijn hoor, dan hebben we meer ruimte om te groeien. En gesproken over groeien, ja dat doen we gestaag. Fem wil eigenlijk een filmpje maken van ons om hier op te zetten, maar wij zijn nu ff aan het drinken hoor. Ja, dat moet ook gebeuren. Femke geeft Blue genoeg te eten en Blue drinkt ook veel. Ze is echt helemaal haarzelf aan het worden. Wat een leuke lieve mama hebben wij toch!
Wij houden het vandaag wel even kort hoor! Want ja, Fem heeft genoeg te doen en dan moet ze ook nog eens koken, wassen en strijken en het huishouden doen. En wij beginnen dan nu ook meer beweeglijk te worden, dus...... zij was even gaan eten, en komt zo weer om van alles en nog wat voor ons te doen. We krijgen ieder ochtend een schone bed! Lief he? Ja dat moet ook zegt Fem. Goed zorgen en zorgen dat we ook schoon zijn. Bijna al onze oortjes zijn ook al aan het vouwen. Wat een leuk en lief gezicht zegt Fem, en natuurlijk de anderen die ook even de neus om de hoek hebben gestoken....... Dus Fem gaat snel even verder en dan zal zij echt morgen weer voor ons schrijven.
Wij gaan nu even verder drinken en dan ff een tukkie doen.......... tot morgen allemaal!
Dag 14 ná onze geboorte
Goedemiddag, Fem neemt vandaag even de tijd om voor ons uitgebreid te gaan schrijven. Dat had ze gisteren beloofd. Vandaag zijn wij twee weken oud. Meneer oranje, heeft zij oogjes al redelijk ver open. Meneer wit is ook al ver met de ogen, mevrouw groen zijn ze net op een schreefje. We zijn echt wat pieperig vandaag. De rest begint al te trekken met de oogjes en soms als de deur open gaat, gaan er een paar van onze oortjes bewegen. Dus het wordt wel een beetje spannend vandaag. Wij zijn allemaal goed aan het oefenen om te lopen. We beginnen wat meer geluid te maken als we ontevreden zijn omdat we niet over een broertje of zusje kunnen kruipen. We liggen nu op dit moment even lekker dicht op elkaar. Lekker warm bijelkaar. Mama Blue is nu even uit de werpkist, maar als wij geluiden maken, komt ze toch even kijken. We slapen nu nog wel veel hoor! Ja, we moeten krachten opbouwen om goed te kunnen lopen en dan alles te kunnen herkennen straks als wij kunnen zien.
Iedere dag worden wij wel een keer opgepikt om even tegen het lichaam van Fem aan te liggen. Mensengeur opsnuiven zeg maar. Ja, dat moet. Eind van week 3 begint de echte socialisatie fase en dan moeten we al de mensengeur kennen hoor! Dan kunnen er meer mensen komen kijken en dan worden we natuurlijk nóg leuker dan we al zijn. Hahahaha..... De radio staat bij ons aan. Dit is dus het eerste geluid dat wij uit de mensenwereld gaan horen. Gedosseerd aan geluiden wennen. Fem gebruikt nu ook af en toe de stofzuiger natuurlijk. De droger draait ook af en toe. Onze buikjes zijn nu gelukkig wel weer de oude hoor. Geen gestink meer. Er waren ook maar een paar die er last van hadden hoor, van die stomme antibiotica van Blue.
Maar ja, dat is net mooi over moeten we vandaag een wormkuur hebben, zegt Fem. Dat wil ze vanmiddag even doen. Mama Blue heeft haar tabletje al met haar eten gehad hoor. Dus wij krijgen al via de melk van mama wat binnen. Zal niet veel zijn, maar het moet wel gebeuren. We worden geboren met die wormen en daar kan Fem en onze lieve mama niets aan doen. Dat is nu eenmaal zo. Mama heeft net weer eten en water op en ligt even in de mand te rusten. Femke zit er even bij om toch te controleren dat onze mama het goed doet. En dat doet ze hoor!!! Wat een lieverd is ze. Als wij piepen dan piept ze in commissie mee. Zo een lieverd is het! Ze is echt weer haar oude zelf aan het worden hoor. Lekker vrolijk! Staartje zwaait volop!!! Als er mensen ook komen is het een en al vrolijkheid. Bedelen om koekjes begint al weer. En Fem zegt dat is een goed teken. Dat zijn koekjes die wij ook hebben gehad, toen wij in de buik van Blue zaten en is ook van hetzelfde merk als het voer van mama. Voer dat wij straks ook gaan eten..... ja, dat wordt wel lekker denken wij. Fem heeft te horen gekregen hoe zij het beste over kan stappen naar vast voer, dat onze mama minder belast gaat worden. Vooral als onze tandjes door gaan komen, dan moet het wel zo zijn dat we dan niet meer bij mama hoeven te drinken. Ook voor het trainingseizoen is het belangrijk dat mama Blue een paar weken vantevoren wel kan stoppen met voeren.
Fem heeft gisteren ook al een aantal nageltjes weer geknipt. Het is wel lastig in je eentje te doen, maar dat komt wel goed zegt ze. Gelukkig dat wij nog geen tandjes hebben....hahaha. We gaan nou niet iedere dag vertellen dat ons bed is verschoond hoor, dat horen jullie wel te begrijpen dat het dagelijks gebeurd. Fem zegt ook dat de weersvoorspelling voor maart heel mooi is, dan kunnen we lekker met vier weken naar buiten! Wat zou dat fijn zijn als de voorspellingen uitkomen. Verder met onze ontdekkingsreis! Dat is het nu al!
Wij worden altijd in de middag gewogen, op ongeveer hetzelfde tijdstip. Dat moet vandaag ook gebeuren want wij krijgen dus een druppelaar in onze mondjes en dat moet op gewicht afgestemd worden, natuurlijk die wormkuur hebben we het over. Het zal best wel vies zijn denken we, maar we zullen wel zien hoe dat gaat. We hebben geen keus zegt Fem. We moeten er alles aan doen om te zorgen dat we niet ziek worden van die stomme wormen....bah. Dat moet dan om de twee weken gebeuren totdat we naar onze echte baasjes gaan. Fem zegt dan hebben we er alles aangedaan dat die vieze dingen uit onze lichaampjes zijn.
Fem heeft ook gisteren de warmtelamp overdag uitgedaan. Toen wij voor de nacht gingen slapen heeft ze die weer aangezet. De gemiddelde temperatuur overdag is nu zo tussen 24 en 25 graden. Soms liggen we op elkaar en soms over de hele werpkist verdeeld. Zo was het vanochtend toen Fem bij ons kwam. Ja, dit was de eerste nacht dat Fem niet is komen controleren hoe het met ons ging. En ja, we leven nog allemaal! Blue is echt voorzichtig, beter dan in het begin hoor. Ze was een beetje onhandig......hihihihi. Maar het is goed gekomen. Fem die telkens controleerde. Ja, ze vertrouwt Blue nu dus helemaal. Dat is mooi werk toch?
Fem zegt dat we een beetje moeten opschieten met die oortjes en oogjes, net alsof wij er iets aan kunnen doen. Voor Fem haar gevoel is het best wel laat dat onze oogjes open gaan, maar vandaag zijn we dus al met drie of vier die in de loop van de dag de oogjes open deden. We hebben net weer bij Blue gedronken en liggen wel een beetje te zeuren, sommige van ons, en mama Blue is weer eruitgestapt. Fem kwam net binnen van een broodje eten en toen stond ze al uit de kist. Nu ligt Blue aan de voeten bij Fem.......
O ja, en Fem heeft stiekum al vanaf afgelopen zondag mama Blue meegenomen naar binnen voor een uurtje. Mocht ze op haar kleedje liggen bij Fem haar voeten en dan ging ze gelijk slapen. O wat mist ze het om binnen bij Fem, Willem en de jongens te zijn, dat vertelde ze ons vanochtend....dat laat ze dan ook zien dan nu op Fem haar voeten te gaan liggen..... bang dat Fem haar weer alleen gaat laten bij ons. Ze vindt gezelligheid toch zo fijn, die mama van ons.
Fem zei dat het zonnetje lekker scheen vanmorgen en dat het hier nu weer bewolkt aan het worden is. Bah, die regen is ook niet leuk voor Fem als ze vanuit huis naar de kraamkamer moet en het dan gaat regenen......echt niet leuk. Blue vertelde gisteravond dat haar 'puppyplasplaats" helemaal onder water stond gisteren, en ze gewoon natte voeten had toen ze ging plassen en ......ja, jullie weten het wel.......dat ander woord........ dat andere vieze woord dus....
Maar het is bijna zover hoor. Fem gaat ons bijna wegen en dan krijgen wij die druppels. We vertellen morgen wel wat wij er precies van vonden! We liggen nu even een slapie te doen, maagje vol oogjes dicht.........tot morgen allemaal!
Dag 15 ná onze geboorte
Hallo, hallo, jajaja en onze oogjes zijn allemaal open hoor! Wat is dat vreemd! Maar als we nu onze mama zien, beginnen we te piepen hoor. Want dan willen we wel even aandacht of willen we allemaal drinken. We zijn wel allemaal bezig met oefenen om te lopen. Het gaat soms nog mis hoor, nu we kunnen zien is het best wel wennen.....als we te snel willen dan vallen we gewoon om. Grappig is dat om te zien, zegt Fem. Nog niet alle oogjes zijn volledig open, maar een enkeling nog maar schreefjes..... of het licht is te fel in de kraamkamer, dat kan natuurlijk ook....
Ja, en jullie raden het nooit!!!! Wij hebben onze moooie bandjes omgekregen vanochtend! Yeeaaahhhh!!! Bij sommige zitten ze nog wel wat losjes, maar, ach, ze zullen niet makkelijk afvallen. Nu kunnen we mooi met de bandjes meegroeien.
Fem maakt nu wel herrie hier! De radio staat aan, ze praat op de telefoon en dan staat de droger ook nog eens aan. Wel met de deur op een kiertje want ja, anders wordt het echt té warm hier voor mama Blue. Fem zit gezellig bij ons te werken. Werken? Ja, ze moest nog even een lijst en stukje opstellen voor een expositie die volgende week maandag begint. Ze vertelde dat het niet voor anderen te zien is. Hoezo, vroeg iemand.....nou, het is bij een hospice en daar komen alleen bezoekers, bewoners en natuurlijk het personeel. Dus een beetje besloten, maar dan hebben die mensen ook wat te kijken zegt Fem.... leuk toch?
Dat was even wat anders. Zoals jullie weten kregen wij gisteren een wormkuur. Ohhhh wat was dat vies zeg! Bah! Fem ging ons wegen en dan moest ze aan de hand van ons gewicht een hoeveelheid wormkuur in een spuitje doen.....daar moest ze even een handigheidje in verzinnen. Eerst bepalen welk kleurtje ze ging pakken. Kijken naar het geweicht van de vorige dag. Dan deed ze alvast wat in de spuit.....dan pakte ze een van ons uit de werpkist en ging ons dan wegen. We vinden het niet allemaal zo leuk om op die weegschaal te gaan, maar het is voor het goede doel, zeg maar. Toen pakte ze ons dan op en kwam het spuitje in de mondhoek naar binnen.......rare vieze smaak. Sommige lieten het een beetje uit de mond vallen, maar daar was Fem op voorbereid.... hahahaha. Ze zat bij eenieder van ons iets onder het toegestane hoeveelheid. Voor de zekerheid. Eerlijk is eerlijk we hebben er weinig last van vandaag.
Fem zegt we groeien als kool..... nou dat kennen wij (nog) niet. Nee ons wereld is nog beperkt tot de werpkist. Dat zal wel snel gaan veranderen denken wij. Als wij eenmaal allemaal de benen eronder hebben dan gaat Willem, onze mensenvader in ieder geval aankomend weekend wel een ren verzinnen. Fem vertelde dat ze een wasmachine bak heeft. Waarom vroeg iemand haar. Ja, voor in de ren vertelde ze. Dan legt ze daar kranten in en dan moeten wij leren daar onze behoefte te doen. Poehhhh, dat wordt zwaar om dat te leren. Dit is om alvast een begin te maken aan onze zindelijkheid.... wat is dat vroegen we, en toen vertelde ze, ja, dat we niet in huis of in ons bed mogen 'gaan' zeg maar........
Onze mama is echt een lieverd hoor, ja dat herhalen we iedere dag maar dat is wel echt zo hoor. Vanochtend toen Fem ging douchen kwam ze toch maar uit zichzelf om ons drinken te geven... Fem twijfelde of ze dat zou doen, maar nu heeft Fem zelf gezien dat ze het doet. Mama Blue vraagt iedere keer of ze eruit mag en ook of ze nog eten mag. Ze ligt nu voor de werpkist te tukken. Lekker toch? Vanmorgen lag ze met haar hoofd op Fem haar voeten. Lief hé? Nu ligt ze languit...hihihi. Die ogen van haar zijn niet helemaal dicht, ja want ze moet wel alles in de gaten houden hoor.
Fem controleerd ook iedere dag onze nageltjes. Ja, dat moet anders krabben we mama open. En dat mag niet. Gelukkig voor Blue hebben we nog geen tandjes........hahahaha. We zijn een stelletje doerakjes hoor. We liggen dan verspreid in de kist en dan weer op een kluit. Fem zegt het is leuk om te zien! Ja, en wij liggen op een kluit als we het een beetje kouder hebben, maar gisteravond zette Fem weer het rode lamp aan, en we gingen er stuk voor stuk onder vandaan. Poeh hee, dat is nu wel een beetje té warm voor ons. We hebben ook een vetbed en dat is lekker warm. Mama Blue ruimt nog steeds onze behoefte op. Een enkele keer gebeurt het dat we het doen als mama niet bij ons ligt, en dan ruimt Fem dat keurig op.
O ja, en Fem zegt wat zijn die toeten boenders voor kinderen toch handig! Als wij per ongeluk door een anders behoefte lopen, kan ze ons mooi daarmee schoonmaken. En och zo behouden we ook zo een beetje onze puppengeur. Ja, gelukkig is dat weer terug na vorige week een dagje Dierenziekenhuis!
Wij kunnen ook niet meer onder die grijze rand in de werpkist staan! Zo zijn wij gegroeid! Mevrouw paars probeerde vanochtend erop te klimmen en dat is haar gelukkig niet gelukt. Fem zegt dat het eind van de week eruit gehaald wordt. We zijn nu wel groot genoeg dat Blue ons niet meer zal pletten! Hahaha! Het deurtje of luikje moet ook verhoogd worden. Dat zal Willem wel van de week moeten doen, anders kan het zo zijn dat wij er straks overheen kunnen, en dat is nu nog niet de bedoeling. Fem zegt we moeten nu nog maar even lekker slapen, want straks willen we alles gaan ontdekken! Wat zal dat leuk zijn!
Fem heeft ook een foto toegevoegd van ons met de nieuwe bandjes. Snel kijken hé? Fem heeft ook die foto op Facebook gezet! Zoooo leuk en stoer!
Wij zijn nu aan het drinken. Lekker joh! Smullen doen we. Blue was weer uitzichzelf in de werpkist gestapt. We kunnen niet anders concluderen dat ze een super stoere lieve moeder is!
We gaan zo weer ff een slapie doen hoor....... dus voor nu.....ZZZZZZZZZZ
Dag 16 en 17 ná onze geboorte
Hallo iedereen! Hebben jullie het filmpje van ons gisteren gezien op Facebook? We beginnen nu goed de benen te strekken. We zijn nog steeds tevreden pups hoor, maar als het ons te lang duurt voor mama besluit ons te voeren, ja dan kunnen we wel eens ongeduldig worden....hahahaha. Dan piepen we. Ja, en nog hard ook. Vanochtend had Fem haar moeder aan de lijn en we gingen toch tekeer, maar mama moest eerst even plassen. Dat kan toch gebeuren? Ja en dan moeten we maar een beetje geduld opbrengen, maar dat is moeilijk hoor. Wij willen gewoon drinken wanneer we dat zelf willen.
Fem had gisteren, dus dag 16 even een andere dag dan normaal. Onze mensenvader werkte vanuit huis, en ja dan is de routine toch even zoek. Fem heeft gisteren ook, ja dat vertelde ze tegen haar moeder, niet dat we afluisteren hoor, maar ja, als ze dan toch bij ons zit te bellen...... maar in ieder geval, ja ze heeft samen met mama Blue even een dutje op de bank gedaan. Even een pauze zegt ze is wel even goed hoor. Dus ja, toen liep alles ook wel een beetje anders hoor!!! Toen kwam ze pas in de middag onze bed verschonen. Wat is dat toch fijn. Heeft ze ons in de krat gedaan, en ja die is al bijna té klein voor ons allemaal!! Lagen we een beetje op elkaar, had ze een handdoek erover gedaan en lekker warm bij de kachel. Heerlijk! We sliepen als roosjes! Zo lief waren we toen. Fem had toen de tijd om alles weer met Dettol af te nemen, ja zegt ze, want van die kriebelende beestjes hebben we geen zin aan. Het ruikt ook zo lekker fris dan......Wij beginnen nu ook plasjes te doen, en Fem zegt dat het best wel kan stinken soms, daarom is het ook belangrijk om iedere dag de werpkist schoon te maken.
Het is wel duidelijk uit het filmpje dat meneer oranje toch wel de grootste mond heeft!!! Ook een beetje ongeduldig. Fem begint ons nu wel een beetje te leren kennen hoor. Ze zegt dat ze duidelijk kan zien wie oplettend is, wie alles toelaat en wie wel voor zichzelf op heeft leren komen. Ja, we vragen ons ook af, hoe ziet ze dat dan? Meestal is ze erbij als wij drinken zegt ze, en hoe we met elkaar omgaan en met onze mama, dat is wat ze dan ziet.... ja, ze is ook Coach hé? Observeren is een van Fem haar vaardigheden, daarentegen luisteren ook hoor! Ja, vanochtend ook, luisterde ze wel naar mama. Die stond bij de deur en die wou naar buiten en als ze dan bij de ton met eten gaat staan, dan weet Fem ook wel dat ze nog aanvulling nodig heeft om ons te kunnen voeren....
Gisteravond gaf Fem weer les..... wat is dat vreemd zeg! Vier vreemde gezichten die boven ons staan! We waren gelukkig wel stil totdat we in de gaten kregen dat mama er ook nog bijstond! Toen begonnen we allemaal heel hard te piepen en zeuren. Ja, want dat kunnen we wel hoor. Steunen en kreunen. Fem zegt het is leuk om te horen als wij aan het drinken zijn. Fem zegt zij geniet van ons en onze karaktertjes! Dat is wel fijn om te horen hoor!!! We liggen nu weer op een kluit. Fem heeft de deur op een kier en het is vandaag toch wel wat aan de frisse kant, maar zij zit te wachten op een klant die haar schilderijen moet brengen voor de expositie. Jahaaaa, dat doet ze dan ook nog eens tussendoor. Ze heeft het best wel druk hoor, maar ze zegt dat het een super leuke drukte is.
Hoe wij ons ontwikkelen, hoe we groeien, hoe we de poten eronder krijgen. Zoooo leuk verteld ze aan iedereen. Natuurlijk luisteren wij stiekum mee. Wij geven ook wel kusjes hoor. Als Fem ons soms in haar handen heeft en ze ons even voor haar gezicht houdt, en haar neus is dichtbij genoeg, want ja ze zegt die puppygeur uit onze mondjes ruikt zo lekker! En dan geven we haar zomaar een kusje op haar neus!!! Hihihi. Is leuk toch? Ja, wij zijn wel lief hoor!!
Fem heeft ook even bij de kapper afgesproken. Dus mama Blue ligt voor de werpkist en als we dan eten willen dan hoort ze dat gelijk hoor. Af en toe piepen we als we slapen. We kunnen dromen jonguhhhh. Pootjes trillen, gillen we of gaan we helemaal uitrekken. Fem zegt het is schattig om te zien......maar zij gaat straks verder met schrijven......
Fem is weer terug en mama heeft ons ondertussen gevoerd. We liggen nu allemaal verspreid in de werpkist en mama ligt er weer voor. Ze heeft net weer eten gevraagd en heeft haar waterbak leeggedronken. Nu weer lekker slapen. Languit .... dus dat komt weer goed. Rust in de tent zegt Fem. Gisteren kwam het ook niet echt uit om ons te wegen, maar een broertje woog vanochtend 981 gram. Dus dat gaat mooi. Fem had hem toevallig in de hand omdat hij onder de poep zat en heeft hem gelijk gewogen.... Dus als dat een graadmeter is, dan groeien we écht goed nu.
Fem wil dit weekend kijken dat er alvast een rennetje gemaakt kan worden. Dan gaat zij proberen om ons echte voer te geven. Een papje van de brokjes waar we al aan gewend zijn! Yeah! Dan kan mama Blue in ieder geval al een voerbeurt overslaan. Dat gaat Fem langzaam doen zegt ze, maar dan is het fijn als er een ren is, dat we niet weg kunnen lopen.....jaha, want het lopen, zoals we zeiden, gaat steeds beter. Fem zegt ook als we een wat hardere ondergrond hebben zal het sneller gaan, dat lopen.
We liepen net een beetje te klieren, beetje oren trekken van een broertje of zusje want eentje was wakker. Nu beginnen we allemaal een beetje te steunen en kreunen en dan is ineens de rust weer teruggekeerd. Femke is net terug van een broodje eten. Ze ging ook een geluid maken....jeetje we waren opeens stil. Fem zegt dat is grappig om te zien. Twee waren best wel nieuwschierig naar.....ja wat was dat? Dat waren twee fluiten zei Fem. Ja, dat gebruikt ze voor de trainingen. Daar was ze gisteren al mee begonnen...toen negeerde we haar allemaal. Hihihihi..... Een van ons ligt nu weer te piepen en zeuren, wil eigenlijk spelen maar de andere willen dat niet. Dat is toch zoooo grappig om te zien. Femke zit al de hele morgen bij ons, alleen toen ze naar de kapper ging en eten, was ze er even niet. Maar onze mama blijft getrouw bij ons hoor!
Gisteravond mocht mama weer even naar binnen, Fem zegt dat doet ze alleen als wij liggen te tukken. Op een gegeven moment stond onze mama wel weer voor de deur, zoiets van ja, nu heb ik stuwing en ze mogen nu wel weer drinken. Straks mogen we weer drinken, yeahhhhh!!!! Dan kunnen we onze buikjes weer vol drinken om vervolgens weer verder te slapen. Een van ons ligt te grommen in zijn slaap! Soms kan dat ook de hele boel weer wakker maken hoor, en soms ook niet. De radio en stofzuiger en droger geven we geen kick op, dat negeren we gewoon. Kan ons echt niet boeien.....kom maar op met dat geluid......we moeten ten slotte nog heel veel leren hoor! We moeten nog leren van auto's, alhoewel we onze eerste autoritje niet bewust hebben meegemaakt, bussen, treinen, fietsers, andere honden, grote mensen en kleine mensjes.....We zijn nu wel een beetje gewend aan Fem haar geur. Dat is leuk hoor.
Wat nóg leuker is, is dat onze oudste mensenbroer iedere ochtend voor hij naar werk gaat en iedere avond voor hij naar bed gaat even komt kijken bij ons. Hij is wel lief hoor! En onze jongste mensenbroertje is net nog geweest. Ja, we sliepen wel en eigenlijk wou hij ons wakker maken, maar Fem zei doe maar niet......dus konden we ook niet spelen.....hé, wat jammer nou. Het wordt wel wat drukker volgende week zegt Fem want dan mogen er meer mensen komen kijken. We zijn wel nieuwschierig hoor........maar we zullen het zien. Eentje ligt nu te mekkeren, net een schaap....hihihihi. Gelukkig wordt de rest nu niet wakker.... Mama Blue ligt zo lekker te slapen dat Fem voorzichtig is om nu weg te gaan en herrie te maken. Gisteren gaf mama Blue Fem weer kusjes ná het eten, dat deed ze voor de zwangerschap, en gelukkig zegt Fem, sinds gisteren weer. Een lieverd is onze mama!!
Wij zijn aan het wakker worden.......dus wij mogen zo, als mama dat toelaat, weer even drinken. Het wordt met gemak wel weer tijd. Om de twee tot drie uur krijgen wij eten. Knap hoor dat mama Blue dat volhoudt, zegt Fem.....dus wij gaan nu even stoppen met schrijven.........fijne dag nog en Fem zal namens ons schrijven als het even niet te druk is met bezoek of dat zij zelf eten moet koken, of wasjes strijken, of wassen, of stofzuigen en het belangrijkst de badkamer en WC schoon moet maken.....hihihi. Lekker druk dus......maar Fem zegt, maakt niet uit........het is een leuke drukte......
Tot de volgende keer.................
Dag 18, 19 en 20 ná onze geboorte
Héhe, uiteindelijk heeft Fem weer even tijd om voor ons te schrijven. Jeetje wat heeft ze het druk gehad afgelopen weekend. Afgelopen vrijdag begon al gelijk dus. Fem was naar de kapper geweest en toen kwamen er aspirant baasjes kijken met de kinderen... oh wat was dat toch leuk. We kunnen niet zoveel zien nog hoor, want de afstand is nog beperkt, maar we horen wel van alles om ons heen gebeuren hoor!
Willem heeft afgelopen zaterdag voor ons een ren gemaakt. Gewoon een plaat trespa genomen. Dit heeft hij tegen de werpkist aangezet en aan de andere kant leunt ie een beetje tegen de kachel. Met een plaat hebben we nu een ren. Fem en Willem moeten maar kijken hoe lang dit voldoende is voor ons. Daarbij heeft Fem de schotjes uit de werpkist gehaald en is er een loopplank gemaakt. Daar zit een of ander doek over gespannen. Ja en er liggen nu overal kranten, voor als wij plasjes of jullie weten wel......dat andere woord dat wij niet in onze mond mogen nemen, doen.......hahahahaha. Maar we hebben nu ook een oude dekbed aan de onderkant waar er geen looplank is, om te voorkomen dat wij onszelf pijn doen. Soms dan stappen we even mis en dan rollen we gewoon lekker zacht op dat dekbed.
Sommige broertjes en zusjes beginnen nu ook wel een beetje te klieren hoor. Het happen naar een staart of oren van een broer of zusje. Wat is dat toch leuk! Fem zegt het is echt schattig om te zien. Zaterdag mochten we maar een halve dag in de ren. .....want ja het is toch weer even wennen. Vanaf zondag was het schotje open, tot slapenstijd. Toen heeft Fem ons weer in de werpkist gedaan, dan kon zij ook even de vieze kranten opruimen en verschonen. Ons bed is ook weer verschoond, o ja, dat gingen we niet meer vertellen. Mama Blue is nu vaker niet bij ons. Dus we gaan het nu zelf een beetje ontdekken.
Zondag middag hadden we weer bezoek. Oh wat was dat vreemd. Vier mensen die boven ons hangen en dan horen wij van alles en alle ooohhhssss en aaahhhhh's natuurlijk. Iedereen vind ons zooooo schattig zegt Fem. Nou het klinkt een beetje verwaand, maar wij zijn wel bijzondere pups hoor. We zijn nu allemaal qua gewicht over een kilo. Meneer oranje is een lekker bullebakje aan het worden, zegt Fem. Die staat met kop en schouders bovenaan met gisteren 1410gram!!! Dat is best wel veel zegt Fem. De rest zegt Fem zit zo tussen de 1100 en 1300. Dus we zijn echt kerngezond en wij mankeren niets hoor!
We zijn dus lekker aan het ontdekken in onze ren. Mama Blue is voor het eerst weer een rondje wezen lopen met Fem, en wat was dat leuk vertelde ze! En natuurlijk iedereen vragen naar hoeveel puppies er waren. Mama Blue is trots hoor! Net kwam een buurvrouw met een kindje van 3 jaar oud even kijken. Wij lagen lekker te slapen zegt Fem, dus merkte wij er niet zoveel van. Onze mensenmoeder nam een van ons in de arm en toen ze mevrouw paars terugzette, ging die met haar vingers spelen. Fem zegt dat was echt leuk om te zien. Zooooo jammer dat wij allemaal sliepen.
Fem heeft ook zondag negen lepels voer laten weken in water, en heeft ze dat aan ons gegeven. Met een fluit ging ze ons roepen, want zo gaan wij dus leren als wij moeten eten maar ook straks als ze ons roept. Daar begint ze nu al mee, en wij zijn morgen pas drie weken oud! Poeh hee, al drie weken en nog vijf weken te gaan zegt Fem.
Fem zegt dat niet iedereen het door had dat er eten was. Een stuk of vijf hebben heerlijk staan smullen en we hebben lekker in de bak gelopen.. Hihihihi. Een lekkere smeerboel ervan gemaakt. Dit had Fem bewust gedaan voordat de mensen kwamen kijken, dan kon ze ons even controleren of we schoon waren en even nieuwe kranten in de ren leggen. Dus ja, we hebben wel echt veel kranten nodig zegt Fem, dus wie voor ons sparen wil, heeeeeeeel graag zegt Fem!
Fem is vanochtend druk geweest voor de expositie. De schilderijen gecontroleerd op ophanging en is ze even weg geweest naar de Gamma om een paar dingetjes te halen. Ze was echt niet lang weg hoor en onze lieve moeder was bij ons. Dus dat ging helemaal goed. Wij lagen toch te slapen, ja, dat doen we nu nog geregeld hoor. Vooral als we bij mama hebben gedronken, dan worden onze oogjes toch nog wel zwaar. Mama Blue mag weer vanaf 30 maart gaan trainen, dus vanaf morgen gaat Fem ons 1 keer gewoon pupvoer geven, dat onze mama ook minder krijgt en weer langzaam over gaat naar haar eigen voer. Dit om te zorgen dat mama Blue haar tepels of borstjes weer normal gaan worden. Dus wij zullen nu toch minder bij haar gaan drinken, wat we toch al doen, zegt Fem.
Fem is weer bezig om even voer voor ons te preparen. Mama Blue wil het wel heeeeel graag hebben, want zij zit nu bij Fem even in huis. Dus ja, wij gaan dan zo weer lekker kliederen. Als iedereen goed eet en er iemand bij is zal Fem een filmpje op Facebook zetten, dan kunnen jullie allemaal genieten van ons ennuhhhh van hoe een smeerboel wij er van maken......hahaha.
Maar Fem zegt net, ze gaat even de titels van de schilderijen uitknippen en ons dan eten geven..... dus wij vertellen wel morgen verder hoor!!! Het is nu bijna 14:00 en het wordt wel weer tijd dat Mama Blue bij ons komt of dat we te eten krijgen, maar dat gaat Fem nu doen........ ajus tot morgen!!
Dag 21 en 22 ná onze geboorte
Olla, jaaaaaaa Fem had beloofd om te schrijven maar toen liep haar dag gisteren toch anders dan anders! Pfff !Ze had ook echt geen tijd om te schrijven. Ineens belde een mevrouw gisteren of ze kon komen tekenen. Fem wou toen geen nee zeggen. Dus toen heeft ze in alle haast eten voor moeten bereiden voordat die mevrouw kwam. Daarna had ze een groepje met kinderen, tussentijds kwam de buurvrouw ook weer bij ons kijken. Jahaaaaa, want gisteren waren we drie weken oud! Jemig, alweer drie weken! Tijd vliegt zegt Fem.
Met ons gaat het goed. Fem weegt ons nu niet meer iedere dag. Dat is wel fijn hoor. Wat Fem wél doet is een of twee keer per dag bij ons in de ren zitten. Hebben jullie de foto's gezien op Facebook van vanmorgen? Toen lagen we na het drinken wel lekker te slapen hoor. Mama Blue gaat wel nadat wij hebben gegeten, uit de ren/ werpkist. Ze begint het een beetje zat te worden om continu bij ons te zijn. Ze is nu wel overdag ook geregeld bij Fem in huis te vinden en anders in de Atelier van Fem in haar mand. Vlakbij, om toch te kunnen horen als wij piepen. De deur staat dan op een kier, vooral als Fem ook de droger aanzet. Gisteravond keken er ook al weer kinderen van de les bij ons. Ze mogen ons nog niet optillen, maar wel kijken hoor!
Iedere avond nemen Fem en William, twee pups naar binnen. Dit om ze ook te laten wennen aan huislijke geluiden zoals pannen etc. etc. Gisteren hadden mevrouw paars en groen een beurt. Zij vertelde aan ons dat het best wel spannend was hoor. Fem em William lagen op de vloer en gingen ze een beetje lopen en toen hebben ze bij hun op de borst gelegen. Wel moesten ze een beetje piepen, want ja, mama Blue was er toen ook bij hoor!!!! Ja, en als mama erbij is dan willen we toch wel eten hebben. Fem had dus gisteren geen tijd om weer te proberen met puppyvoer.... dat wou ze eigenlijk vanmiddag doen, maar nu heeft ze vanmiddag de leskinderen van morgen, omdat ze morgen ook even weg moet. Ja, dan past onze jongste mensenbroer even op. Wat zal dat leuk zijn!!!
Fem heeft weer een aanvraag gehad en die mensen komen ergens zaterdag kennismaken..... dus ja, dan zijn er nog maar drie te gaan. Wat hebben de mensen er veel voor over om te komen....deze mensen moeten een best eind rijden, vertelde Fem aan ons. We zijn allemaal aan baasjes verkochht die niet zo dichtbij wonen. Dat wil wel wat zeggen.....of niet?
Voor de rest verteld Fem aan ons, dat wij niet zoveel moeten p en p 'en, want de kranten raken op....dus mensen weer een oproep, als jullie kranten hebben zonder nietjes.......houden wij ons aanbevolen! Fem gebruikt nu een doek dat voor schilderen gebruikt word met plastic eronder, dat onze plas niet op de mat komt.... en dan kranten er bovenop om de meeste vocht weg te halen.... dat lijkt wel te werken. Fem verteld dat het met mama Blue wel goed gaat. Fem en Blue lopen nu in de ochtend en als ze terugkomen van de wandeling dan worden Blue haar voeten en snoet gewassen met warm water. Dit is om te voorkomen dat onze lieve mama viezigheid meeneemt naar binnen. Ook zegt Fem moet mama haar conditie weer opgebouwd worden en daarom is zij weer begonnen met een rondje lopen.........
Vanochtend toen Fem in de ren zat bij ons, had zij een paar van ons op schoot genomen, en ja hoor, wat zei zij? Dat we machtige mooie pups zijn! Dan is ze misschien wel een beetje bevooroordeeld, maar zij zegt wat een sprekende koppies krijgen we, en hoe ouder we worden hoe mooier we worden. Hahahaha. Jahaaaa. Dus zijn wij benieuwd naar onze nieuwe baasjes en wat zij van ons gaan vinden als we naar huis mogen. Over ruim 2,5 week wil Fem een gedragstest afnemen, dit voordat wij onze namen toegewezen krijgen. Want ja, als de Raad van Beheer ons komt chippen, dan staan onze namen vast. Ook wel weer leuk. Hadden wij al verteld dat Fem ons met de fluit roept? En dat als de deur opengaat waar wij nu vertoeven, een enkeling al de koppie optild om te kijken?
Wij zijn wel een beetje nieuwsgierig aan het worden hoor. Af en toe gaan we mama Blue ook plagen om haar mond af te likken of proberen te bijten. Wat is dat toch leuk zegt Fem om te zien hoe wij ook met elkaar beginnen te klieren. We lopen al stukken beter dan we deden, en vallen nu niet meer zo snel om. Wel als we de andere kant op willen, dan kunnen we nog wel eens struikelen.
Fem zet ons in de nacht wel in de werpkist hoor! Zij zegt dan krijgt mama Blue ten minste ook nog wat rust 'snachts. Zij komt ons wel voeren als wij piepen.. Lief he?
Fem was vanochtend even brood halen toen lagen we ook heerlijk te drinken en toen zij terugkwam, vertelde ze, lagen we allemaal lekker een tukkie te doen. Fem is toen maar even naar binnen gegaan om toch maar even te schrijven, stofzuigen, nog een wasje in de machine te stoppen, de afwasmachine aan te zetten en een broodje te eten. Dat doet ze tijdens het schrijven. Ja, dat kunnen vrouwen hé, twee dingen tegelijk.
Maar het leukste nieuws nóg is dat er vanmiddag foto's van ons worden gemaakt. Is dat niet leuk? Ja, dus zegt Fem moeten we niet in onze plas ofzo gaan lopen struimen, we moeten er wel schoon uitzien hoor! Wie gaat dat doen vroegen we aan Fem. Zij zei toen dat het vriendinnetje van onse oudste mensenbroer, een spiegelreflexcamera heeft en die het heel graag wil doen. Is dat niet lief?
Dat vind Fem ook super dat ze dit wil doen!
Dus let maar op.....Fem gaat jullie bestoken met foto's van ons hoor!!!! Toen vroegen we of dat ook de reden was dat zij ons geen puppyvoer wou geven vanmiddag, en toen zei zij ja inderdaad. Maar zei ze, dan gaan we het gewoon vanavond eens proberen hoor!!!
Maar Fem zegt dat ze nu even wat voorbereidingen gaat doen voor het eten vanavond! Even zelf gehaktballen draaien zegt ze. Wat zouden wij dan wel graag haar handen af willen likken. Dat wil mama Blue ook altijd. Daarbij is mama Blue gek op kip. Ja, wie niet, zeggen we dan. Morgen zal Fem niet echt tijd hebben om te schrijven zegt ze, dus kunnen jullie vrijdag wel weer een stukje van onze dagboek lezen. Fem zegt, ze krijgt wel leuk commentaar over het dagboek. Daar zijn wij wel blij mee hoor!!!! Wij gaan zo even mama Blue roepen, want wij hebben honger.........dus tot vrijdag!!!!!
Dag 23 - 28 ná onze geboorte
O jee, wat is die Fem druk geweest vanaf vorige week! Poeh hee! De ene afspraak ná de andere! Willem, onze mensenvader werkte vorige week donderdag thuis, ja en dan loopt Fem haar dag toch wat anders dan anders, plus moest Fem ook nog eens de foto's die gemaakt zijn van ons op woensdag even downloaden. Dat was even een werkje. Het was best wel grappig. Jullie hebben tot nog toe nog maar een foto gezien! Er zijn er 161. Fem moet nog gaan zitten om ze te verwerken, want ja, dat zou wel leuk zijn om een album te maken met alle foto's die tot nu toe gemaakt zijn. Van onze geboorte totdat we weggaan. Wat is er zoal allemaal gebeurd. Fem gaat dat zo vertellen, maar eerst even over de shoot. Dirna, de vriendin van William kwam 'smiddags om dus die foto's te maken. Wat een lieverd is ze. We krijgen altijd een knuffel en kusjes van haar! Wat is dat leuk! Ze ruikt ook altijd zo lekker en dan kruipen we in haar nek. Dat doen we ook bij Fem hoor!
Fem en Dirna hebben bepaald dat omdat wij zwart zijn van kleur dat tegen een witte achtergrond wel mooi zou zijn. Fem toverde toen een kleed uit de kast en daar gingen we op liggen. We waren wel allemaal een beetje slaperig hoor! En ja, eenmaal wakker kregen we wel honger! Dus mama Blue neergelegd en toen eerst maar foto's van toen wij dronken.......dat duurde niet zo lang, want ja, zo honger hadden we nu ook weer niet! Fem en Dirna hebben ons telkens moeten verplaatsen omdat we toch gingen lopen. Hihihi. Een enkeling viel weer in slaap en wou verder drinken, dus ja, dan weten jullie het wel.....maar dat was wel pittig hoor! Moe dat we waren daarna. We hebben zo lekker geslapen!
Vrijdags had Fem boodschappen om te doen en toen was onze mensenbroertje, Marthyn thuis, dus die kon telkens kijken of het wel goed met ons ging toen Fem weg was. Ja, hoor, het ging super goed. 'Savonds kregen Fem en Willem visite en ja hoor, wij zijn natuurlijk een mega attractie, moesten de dames toch wel even bij ons kijken. Ze waren verbaasd dat wij zo waren gegroeid. Ondertussen had Fem ook al weer een advertentie geplaatst met een van onze foto's van de shoot.
Daar kreeg en krijgt zij wel telefoontjes van. Fem had geregeld dat een stel zaterdag middag kon komen om kennis te maken. Zij zijn best wel lang geweest die mensen......poeh hee! Wij dachten wel dat een van ons verkocht zou zijn. Maar nee, later in de avond kwam het bericht dat ze toch voor een ander nest hadden gekozen. Deze mensen hadden al wel een nare ervaring gehad met een fokker en zijn daarom bij verschillende mensen wezen 'shoppen'. Fem vertelde ons dat ze het niet leuk vond om te horen en dat zij het liefs heeft dat mensen gelijk kiezen voor ons, en niet hier en daar kijken. Jammer dat mensen zo zijn zei ze. Maar afijn toen die mesnen weg waren kregen wij weer eten van mama Blue en Fem en WIllem gingen een visje bakken! Ze vertelde ons later dat het echt heerlijk was!
'S avonds kwam de visite niet, omdat er eentje niet fit was. Dat vonden Fem en Willem prima. Dat vertelde ze aan ons zondagochtend. Toen had er nog iemand gebeld zaterdagmiddag en die kwamen op zondagmiddag kijken en kennismaken, en ja, eind van het bezoek...........ze wouden toçh wel een van ons kopen. Fem had uitgelegd dat de namen al waren gekozen en zij mochten uit een naam kiezen als ze dat wouden....... Fem vertelde dat ze dat later door had gegeven welke naam. Machtig, nee jullie zijn té nieuwsgierig! Wij gaan écht nog niet onze namen vertellen hoor!!!
Dat horen jullie wel als de Raad van Beheer ons heeft gechipt en wij de gedragstest hebben gehad. Dan pas gaat Fem onze namen bekend maken. Leuk of niet?
Ondertussen beginnen onze tandjes door te komen en we beginnen elkaar te bijten en te klieren en zijn wij meer wakker. Zaterdag hebben wij een bak met voer gehad. Zondag twee keer en vandaag zal ook wel twee keer zijn. Fem vertelde ons dat Blue auw heeft met onze scherpe tandjes als wij bij haar drinken en dat Fem nu mama Blue haar eten gaat veranderen. Wél langzaam hoor, vertelde ze. Zoals wij de vorige keer vertelde is Blue nu wel echt alleen in de nacht bij ons, maar niet in de werpkist. Zij kan ons goed horen waar zij ligt, en dan als wij honger hebben, dan komt ze in de werpkist. Een knappe mama hebben we hoor! Zij springt er gewoon in.
Fem heeft nu ook een bak in de ren met kranten. Als wij wakker worden zet ze ons gelijk in deze bak. Daar moeten wij in leren, ja.......die vieze woorden al weer..........het is een of twee van ons al aardig gelukt om dat te doen. Zelfs uit onszelf in de bak klimmen en dan doen wat we moeten en eruitstappen. Fem heeft daar een plankje neergelegd dat we er vooralsnog makkelijker uit kunnen. Dat is wel verrekte handig hoor!
Dus ja, we leren langzaam hoe dat moet. Vanochtend heeft Fem de voerbak buiten de ren gezet en heeft ze het trespa aan de kant geschoven. Toen riep ze ons met de fluit. Jaahaaa, maar we wisten niet gelijk waar we heen moesten. Dat was wel even lastig, totdat een van ons uit de ren ging en bij de bak aankwam, toen kwam de rest ook, op een na. Toen Fem ging zoeken, lag die nog te slapen in de werpkist....helemaal vertrokken. Fem heeft hem in de bak gezet en toen bij de schaal. Hij deed toen niet eten maar vreten....hahahaha. Wij zijn het er niet altijd mee eens dat we met onze pootjes uit de schaal moeten blijven, want het is soms toch handiger om aan de andere kant te eten en dan gewoon met je pootjes helemaal in de bak. Fem zegt wij maken er een smeerboel van, maar dat we wel goed bezig zijn. We hebben gewoon alles opgegeten vanochtend!!
Ondertussen heeft Fem ons ook maar weer eens gewogen zondag. We komen allemaal goed aan en ligt onze gewicht tussen de 1500 en 1800 gram... Ja, zelfs de meisjes groeien zo hard mee! Mooi toch dat we zo gezond zijn! Zoals we al zeiden komen onze tandjes nu al door. Onze arme moeder zegt Fem. Wat is dat moeilijk om te zien dat mama Blue ons niet meer altijd wil voeren. Als wij haar ruiken dan beginnen we wel met piepen hoor, want wij zijn het er nou niet echt mee eens dat we niet meer zoveel bij haar kunnen drinken. Dat kauwen wordt je moe van hoor! Drinken is toch een stuk makkelijker. Zoals vorige keer verteld, neemt Fem of een van onze broertjes twee van ons mee naar binnen na het eten. Dus als Fem etc. hebben gegeten en Willem meestal aan het opruimen is, dan gaan ze met twee van ons spelen. Dat ook zodat wij kunnen wennen aan de geluiden van binnen. Zo wisselen ze iedere keer af.
Wat wel leuk is om te vertellen is dat Fem ons nu apart uit de ren neemt om de rest van de kraamkamer te ontdekken. De een is er klaar voor en de andere niet, en dan zet Fem ons gewoon weer terug in de werpkist. ZIj verteld dat we toch moeten gaan ontdekken en het deel is van 'groot' worden. Fem zegt dat kost wel veel tijd, maar vindt ze ook leuk om te doen. Ze gaat dus morgen weer verder waar ze is gebleven........ Er komen nu ook kinderen kijken, dat is wel leuk hoor! Ze houden ons nog niet vast, maar we horen ze wel. Fem vertelde dat wij morgen weer een wormkuur moeten.....bah! Ze zei alleen dat ze hoopt dat ze nog genoeg over heeft, en anders zal ze wel even moeten bestellen.....dat gaat ze dan straks even doen zegt ze.....Dus ja, wij ontmoeten nieuwe mensen, we horen nieuwe geluiden, we eten al uit een schaal en we leren om onze behoeftes in een bak te doen, de eerste stap in zindelijk worden, zegt Fem.
Morgen zijn wij vier weken oud! Wat een mijlpaal alweer zegt ze. Ze zegt ook dat het veel te hard gaat, dus zal ze vanaf nu wel dubbel moeten genieten. Ze laat ons wel lekker slapen als wij slapen hoor! Dat is zoooo fijn! Alleen als wij wakker worden gaat ze dingen met ons ondernemen. Jaha, we leren wel hoor. De een wat sneller dan de ander.... maaaruhhhh, Fem moet nu even kijken wat wij aan het doen zijn, want mama Blue geeft aan toch naar ons toe te willen. Zij heeft net weer een beetje voer gehad. Dus ja, dat zal dan wel even drinken zijn. We hebben nu ongeveer 3,5 uur geleden gedronken, dus nu mag het wel weer hoor!!!
Fem zegt als ze iets is vergeten zal ze het op een later moment wel vertellen, maar voor nu moet ze toch even bij ons komen hoor!!! Tot de volgende keer!!!
Dag 29, 30 en 31 ná onze geboorte
Jonge, jonge, jonge, wat heeft die Fem toch veel te doen! Ja, en dat komt wel een beetje door ons hoor. We zijn inmiddels een maand oud. Dinsdag hebben wij dus onze wormkuur weer gehad. Blergh, wat is dat toch vies! Sommige van ons accepteren het gelaten en andere spuugen het met slikken er gewoon een beetje uit. Een enkeling schud zijn hoofd! Fem zegt dat het best wel schattig is om te zien. Natuurlijk moest Fem ons weer wegen. Wat een gedoe is dat toch! We passen al bijna niet meer op de weegschaal. Niet te geloven toch? In ieder geval de meeste hebben het wel door dat we stil moeten zitten, maar er zijn er toch een paar zegt Fem, die willen er echt niets meer van weten. Dus mooi op shema weer de kuur naar binnen weten te werken.
Fem verteld dat we best wel druk zijn als we wakker zijn. Er is eentje, als we aan het spelen zijn die een beetje té hard van stapel loopt zegt Fem, dus een beetje hardhandig speelt, en wordt het dan niet in dank afgenomen, zeg maar. Fem grijpt dan wel in hoor. Ook met voeren zijn een paar zó baldadig dat ze tegen Fem haar benen opspringen. Want ja, dan hebben ze ook echt honger en dan corrigeert Fem ons toch hoor. Als ze dan weer met vier poten op de grond staan, dan zegt Fem 'braaf". Fem verteld ook dat ze ziet dat er nog maar eentje is die probeert in de daarvoor bestemde bak, zijn of haar behoefte te doen. Wie dat is, heeft Fem niet gezien, want dat was vannacht gebeurd. Jahaaaa, want Fem heeft vannacht gewoon de werpkist open gelaten......en konden we ook gewoon in de ren lopen. Fem zegt, daardoor leren we ook niet onze nest meer te bevuilen. Maaaaar ze vertelde ook dat het 'deurtje' niet meer hoog genoeg is om ons tegen te houden.....Een van ons is er al gisteren overheen geklommen, met best wel een hoge val tot gevolg. Gelukkig heeft Fem er een dekbed neergelegd, dan is de landing zacht. Nu hoeft dat niet meer, natuurlijk.
Gisteren werkte Willem vanuit huis. Toen zijn wij in de middag, toen de zon scheen, even naar buiten geweest. Mama Blue als lokaas.....hihihi. Wij vonden dat nog niet allemaal zo fijn. Vandaag wou Fem het weer doen, maar die wind was best wel hard, dus is er maar een enkeling naar buiten gekomen achter mama Blue aan. De rest liep toen allemaal in Fem haar atelier. Dat is ook een ontdekkingstocht! Jeetje, mama Blue haar mand staat daar en drie van ons gingen lekker daarin snuffelen. Wat is dat toch leuk, en wat ruikt dat zo naar onze mama!
Fem is best wel trots op ons hoor! Jahaa, dat verteld ze. Dinsdag ging ze op haar billen op de vloer zitten en toen zijn we met z'n allen bij haar wezen, likken, klimmen, liggen en klieren! Hihihi. Wat was dat leuk!!! Fem vertelde ook dat mama Blue haar nagels ook nu geknipt zijn. Gelukkig, want ze werden toch wel een beetje lang, zei Fem.
Blue is nu bezig om ons een beetje links te laten liggen. Hoezo zullen jullie vragen? Zij komt alleen bij ons slapen. Wat is dat toch leuk. Dan kunnen we in de nacht nog bij haar drinken. Vandaag hebben we nog maar een keer bij haar gedronken, en dat zegt Fem veroorzaakt dan wel dat wij straks wat later eten gaan krijgen dan gepland. Dit omdat wij toch nog gingen drinken bij haar nadat wij onze brokjes, ja zachtgemaakt door Fem, gegeten hadden. Mama kwam onze bak schoon likken, ja want er valt eigenlijk voor haar niet veel meer te halen nadat wij uit zijn gegeten, en toen wij dat ontdekte, ja dan weten jullie wel hé, aanvalluhhhhh!!!. We slapen nu nog wel veel hoor. Fem zet de lamellen overdag bij ons open en dan gaat de licht gewoon uit. Vooral als het zonnetje schijnt, dan is het behoorlijk licht nog in onze ren. Dat is wel mooi.
Fem heeft afgelopen maandag ook, toen wij aten, met een alarmpistool geschoten. Wij gaven geen kick zei Fem. Daar zijn wij best wel trots op hoor. Met een puppydummy spelen met veertjes, dat gaat sommigen nog net iets te ver. Dan doet Fem een dagje wachten en dan zet zij het weer neer. Zo leren we geurtjes kennen. Leuk is dat om te zien hoe wij reageren, zegt ze.
We kunnen nu ook al een beetje huppelen hoor! Wij groeien echt super goed zegt Fem! Mooi ronde buikjes hebben we meestal als wij hebben gegeten. Ze blijft er wel altijd even bij hoor. Dat om toch te zorgen dat we allemaal genoeg krijgen. Het is wel vechten geblazen hoor! Poe hee! De een eet nóg sneller dan de ander, en zie dan maar eens je deel te krijgen. Het wordt nu zo erg dat Fem gezegd heeft vanaf volgende week aparte bakjes te doen. Dan krijgen we allemaal hetzelfde binnen.
Fem moet zo twee kindjes tekenles geven dus moet ze nu stoppen voor ons te schrijven. Zij zegt, houdt de Facebook in de gaten, want daar zal zij wel weer vandeweek een filmpje van ons plaatsen.
Ze is morgen wel druk met bezoek en aspirant kopers, dus veel tijd zal ze niet hebben, maar ze probeert wel even een filmpje te maken. Wij slapen lekker verder en tot de volgende keer.....zzzzzzzz
Dag 32 - 37 ná onze geboorte
Vandaag zijn wij vijf weken oud! Joehoe! Poeh hee, wat een drukte hier thuis! Ja, inmiddels werken ze allemaal vanuit huis. Fem heeft het wel druk met ons hoor! Wij lopen nu al lekker flink, drinken nog af en toe bij mama Blue en eten nu al vier keer per dag vast voedsel. Fem bouwt het op. Eerst kregen we per keer een eetlepel voer geweekt, en nu vanaf gisteravond krijgen we zelfs drie lepels! We eten ook echt alles op hoor. Omdat wij echt de hele bak doorcrossen, heeft Fem besloten ons vanaf vanmorgen gewoon uit onze eigen bakje te laten eten. Mensenvader Willem heeft even geholpen omdat Fem toch wel even handen tekort had. Wij kregen vandaag gewoon buiten eten. Ja, want Fem zegt heeft ze even dat gesmeer niet in de schuur of waar wij slapen. Vanochtend heeft ze ons eruit gehaald om ongeveer 7uur. Toen kwam mama Blue even en konden we drinken, toen kregen we om 9uur vaste voeding.
Fem zegt nu weet ze ook dat we allemaal genoeg krijgen en kunnen we ook leren dat we onze eigen bak hebben. Dat is best wel eng hoor! Zo een grote bak alleen. Wij willen wel telkens bij elkaar snoepen, maar dat zegt Fem mogen wij niet doen. Zij haalt ons dan uit elkaar en toen hebben wij keurig onze bakjes leeg gegeten. Ja, wij zijn grote jongens en meisjes aan het worden.
Gisteren mochten wij de hele dag in en uit de schuur lopen. Wij liggen dan in de mand van mama Blue voor de kachel en kunnen we zo naar buiten lopen als we ons vervelen en wakker zijn. Het was vanmorgen nog wel een beetje fris hoor, maar we hebben lekker kunnen smullen. We maken er nog steeds een beestenboel van, zegt Fem. Wij zijn gisteren tot een uur of vier buiten geweest, toen ging het zonnetje weg in de tuin en toen mochten wij gewoon in de mand van mama blijven. Wij zijn wel lief hoor zegt Fem. We kunnen elkaar ook al lekker treiteren, oren bijten en aan de staart trekken. Fem zegt dat het er soms wel té hard aan toe gaat en dan grijpt zij in. We moeten natuurlijk wel de rangorde bepalen en dat doen we op deze manier.
Zaterdag ochtend mochten we met z'n allen in huis. Plasjes hier, plasjes daar....hihihi. Ja, want dat gebeurt als we net wakker zijn. Dan moeten we altijd plassen. Het was leuk, William en Dirna en Fem zaten lekker op de vloer en wij mochten bergen beklimmen....hahaha. Ja, benen en tenen moesten het ontgelden. Was wel even leuk hoor zo met z'n allen binnen zijn. Fem moet nu ook wel uitkijken als ze van binnen naar buiten gaat, want ja, wij lopen ook lekker onder de voeten. Fem heeft haar klompen maar verruild voor een paar pantoffels, dat is toch wel iets zachter dan een klomp, maar nu kunnen we lekker haar tenen kauwen en haar sokken met onze tandjes trekken. Gelukkig dat ze oude kleding aanheeft.
O ja, wij hebben ook ontdekt dat een kauwtje wel lekker ruikt. Een enkeling wou zelfs gaan slepen en trekken daarmee. Fem zegt dat het goed is. We leren ook nu wat blaadjes zijn, zand, tegels etc. Net jammer zegt Fem dat ze nog niet de gelegenheid heeft gehad om met ons allen naar het bos te gaan. Maar dat gaat binnekort wel gebeuren hoor.
Gisteren lagen we in de mand en toen heeft Fem klassieke muziek bij ons aangezet, wij gingen er allemaal op slapen.....dus dat is wel positief. We laten ons dus niet gek maken. Hihihihi.
Fem onderneemt dus wel veel met ons. Ze is nu zelf nog niet eens onder de douche geweest en als ze dit voor ons af heeft, dan gaat ze dat dan wel even doen hoor! Wij liggen vandaag ook weer gewoon in de mand van mama en kunnen ook weer lekker naar buiten. We piepen dan wel in de avond als we naar de werpkist gaan, want onze vrijheid is wel fijn hoor. Fem doet als we moeten slapen wel de licht uit en dan zegt ze slapen. En dat doen we dan ook keurig hoor. Mama Blue slaapt sinds zondagavond niet meer bij ons, en dan maakt ze Fem wel wakker als ze naar ons wil. Dat is dan meestal rond 6uur in de ochtend. Vanochtend niet, toen was het pas om 7 uur.
Maar nu moet Fem toch wel even bij ons kijken hoor. Dus ze gaat stoppen met schrijven.....hopelijk heeft ze deze week nog wel tijd om even te schrijven! Blijf rustig, pas op julliezelf en jullie naasten en probeer deze tijd maar zo positief mogelijk te ervaren. Ja, Fem krijgt dan nu niet meer bezoek voor ons, maar er hoeft nog maar één van ons te worden verkocht. Hopelijk kunnen we na deze pauze wel naar onze nieuwe baasjes en dat de Raad van Beheer ons wel kan komen chippen, zodat wij toch wel optijd weg kunnen. Dus met z'n allen duimen dat het wel kan! We gaan het meemaken zegt Fem. Tot de volgende keer.............................
Dag 38 - 46 ná onze geboorte
Jeetje, wat is er veel gebeurd de afgelopen week! Inmiddels zijn wij zes weken en twee dagen oud! En wat natuurlijk wel belangrijk is, we hebben allemaal een nieuw baasje! Yeahhhhh!!!! Wat leuk is dat! Mama Blue laat ons nu vanaf dinsdag helemaal niet meer bij haar drinken. Fem zegt haar tepels moeten kleiner worden en haar melkproductie moet stoppen voordat wij allemaal weggaan! Anders blijft mama met grote tepels zitten en dat is natuurlijk voor haar niet fijn. Fem heeft dinsdag bij de Dierenarts een goedje gekregen om de melkproductie te stoppen want mama haar tepels zijn nog wel heeeeel groot. Een lievere moeder konden wij niet hebben. Fem wil ook dat wij nog bij haar kunnen zijn en daarom doet ze er alles aan om de melkproductie te laten stoppen. Gelukkig zegt Fem beginnen mama haar tepels wel een beetje te krimpen.....maar een beetje.... Maar wat is dat moeilijk zeg, dat wij niet meer bij haar mogen drinken. Dat is wel lastig hoor! Voor mama ook hoor. Zij vind dat niet leuk, alhoewel zij er moeite mee had toen wij tandjes kregen, was ze toch gelukkig weer bijgedraaid. Hihihihi.
Dinsdag zijn wij dus met de auto (onze tweede ritje) naar de dierenarts geweest om ingeënt te worden. Wat duurde dat lang. Fem had ons in twee kratten gedaan achter in de auto, maar daar waren we het niet mee eens. In de kofferbak klommen een paar van ons eruit. Dus Fem moest, voordat zij de kofferbak open deed, vanaf de achterbank ons weer terugzetten. Fem ging eerst naar binnen om te horen of wij al aan de beurt waren, en of wij naar binnen konden. Ja, wij konden allemaal naar binnen. Gelukkig was onze mensenvader erbij. Hij hield ons in toom in de wachtkamer, want ja, wij zijn wel een beetje ondeugend en wouden er telkens uitklimmen. Fem en Willem hadden hun handen vol. Hihihihi.
Toen waren wij aan de beurt. Onze paspoorten werden ingevuld, jahaaaa, want dat moet dan ook nog, en de entingen in de paspoort geplakt en ondertekend. Wij kregen een ieder onze eerste koekje. Wij zijn wel slim hoor, want wij wisten gelijk dat het eten was. Dat hebben wij lekker op zitten smikkelen. Onze hartje werd gecontroleerd, onze pootjes, tandjes een zelfs de balletjes van de mannetjes zijn gecontroleerd. Wij zijn dus nu allemaal goedgekeurd!!! Van negen kinderen van mama Blue zijn allemaal kerngezond. Wat heeft ze het toch goed gedaan. We zijn ook goed aan gewicht hoor! We zijn allemaal tussen de 3400 en 3800 gram! Groot hé?
Ja, wij eten goed. Fem vertelde dat ze voor de baasjes allemaal dingen al in huis heeft. Het enige waar zij op wacht zijn de stambomen en de DNA profiel. Dit is dus gebeurd toen wij gechipt zijn vorige week. Fem zegt die man was best wel snel weg. Dus ja, we hebben allemaal een naam gekregen......... jahaaaa en wat zijn de namen nu geworden?
De twee dames hebben de namen Tess en Jane gekregen. Dan hebben de mannetjes de volgende namen gekregen, Finn, Flynn, Joe, Guy, Kai, Kent en Nash. Dat staat dan op de stamboom met natuurlijk de Kennelnaam erachter.....v.d. Konijnen Haege dus, zegt Fem.
Gisteren, omdat het best wel lastig is nu met een hele bups van ons naar buiten te gaan, met die stomme virus, heeft Fem ons een voor een naar het veldje buiten genomen. Nu we ingeënt zijn, kan dat zegt Fem. Ze heeft ons vrachtauto's laten horen, bussen komen hier ook langs en we hebben op het gras gelopen op het veldje. Sommige zaten eerst even stil en dan liep Fem even weg en riep ze met "kom", en dan liepen wij keurig achter haar aan. Fem droeg ons natuurlijk de grootste gedeelte van de weg naar het veldje, en sommige van ons hadden ook gelijk door dat er lekkere geurtjes op dat veldje was. Fem zegt dat ze berentrots is op ons!!!
Wij lopen al de hele week, een groot gedeelte van de dag buiten. Wij hebben zand, planten en fietsbanden ontdekt. Ook heben wij ontdekt dat water lekker is, en mooi ons buikje vult als wij net de droge brokjes op hebben. Jahaa, wij kunnen nu lekker met onze tandjes kauwen, en die zijn best wel scherp. Fem is ons aan het leren dat we in een bak moeten plassen als wij binnen zijn, en soms is de bak al zo vol dat niet iedereen erbij kan, ja en als je dan moet gaan..............dan kun je ook niet wachten. We worden wel veller naar elkaar toe en Fem zegt dat het maar goed is dat de eerste van ons volgende week zaterdag al weg gaan. Fem zegt we zijn een stelletje ongeregeld! Hahaha.
Voor houdini ( de ontsnappende Tess) heeft Willem een extra plank gemaakt dat zij er niet meer uit kan springen. Dit om te voorkomen dat ze zichzelf auw doet! Ja, want als zij Fem hoorde in het Atelier, sprong ze erover en dan ging de rest gillen dat zij het niet konden!!! Dus ja, we beleven veel en zijn we echt heel benieuwd naar wie onze baasjes zijn die zo lekker met ons gaan werken!
Fem gaf wel aan dat ze hoopt dat de maatregelen een beetje versoepeld kunnen worden ná 6 april, dat we allemaal met 9 weken naar training kunnen. Dus Fem zegt ook ze hoopt dat de mensen zich houden aan de regels om thuis te blijven nu, zodat de besmetting van die virus toch verminderd wordt!
De derde wormkuur geeft Fem ons vandaag. Onze maagjes zijn een beetje ontregeld door die enting, en daarom heeft ze het gisteren niet gegeven. Anders lopen wij leeg zegt ze. Hahahaha.
Het is dus nu afwachten wanneer Fem de stambomen binnen krijgt. Wél heeft ze een code gekregen om ons te registreren in de Honden Databank. Daarvoor krijgen de baasjes dan een formulier om ons over te schrijven naar onze nieuwe adres. Dit moet dan opgestuurd worden en dan kunnen we altijd teruggevonden worden als wij weg zouden lopen. Dat is heeeeel belangrijk zegt Fem.
Fem laat nu ook a.g.v. deze virus, geen bezoek toe. Dus ze zitten in isolatie, niet dat ze ziek zijn, maar gewoon om voorzichtig te zijn. Dat is wel jammer voor de baasjes, maar nog heel even en dan mogen wij gehaald worden. Fem gaat aan de slag met de koopovereenkomsten. Dus dat zal goed geregeld gaan worden..... Voor de rest verteld Fem dat wij lekker bezig zijn. Druk dus!! Hahahaha.
Vorige week heeft Fem een bevroren kauwtje bij ons neergelegd, en jullie geloven het niet, we gingen er allemaal aan ruiken en sommige gingen er ook aan trekken. Dat is wel een goed teken zegt Fem. Onze neusjes werken dus goed!
Wij krijgen nu om de vier uur brokjes. En dat gaat om 8:00, 12:00, 16:00 en weer om 20:00. Dan zorgt Fem 'snachts er wel voor dat er water staat. We redden het goed zo, vooral omdat wij niet meer bij mama Blue drinken. Fem heeft mama Blue ook laten enten en gewogen afgelopen dinsdag. Zij woog 23,2 kg en de dierenarts zegt dat ze best wel wat aan mag komen. Dat is ook zo en daarom verwend Fem haar met koekjes. Hihiihi. Jammer dat Fem ons dat niet geeft, maar wij zijn 'dikke zat' zegt ze. Hihihi.
Zo gesproken over eten, het is al weer bijna tijd om te eten......dus tot de volgende keer. Hopelijk zegt Fem heeft ze tijd om de dagboek voor ons bijgewerkt! Tot de volgende keer dan maar........................
Dag 47 tot 51 ná onze geboorte
O jee, wij waren gisteren 7 weken oud! En dat begint Fem nu wel echt te merken hoor! Wij weten van gekkigheid niet meer wat we doen moeten, dus dan gaan we maar de kranten verscheuren die Fem er neer legt voor ons om op te plassen. Dus Fem heeft nu ook de bak weggehaald, want ja, die is lek en dat heeft zoveel zin niet meer. Wat is het toch leuk, zegt Fem hoe wij nu met elkaar ravotten. Het gaat er soms wel hard aan toe hoor. We weten natuurlijk niet onze eigen krachten, maar dan gilt er opeens een, en dat is dan wel een teken dat we op moeten houden.
Onze karaktertjes beginnen nu wel een beetje vorm te krijgen en we zijn allemaal toegewezen aan een nieuwe baasje! Ja, de eerste worden as. zaterdag opgehaald, zondag,maandag en woensdag worden iedere keer een van ons opgehaald. Op goeie vrijdag worden de laatste twee gehaald. Er is nog twijfel of de ene pup wel gehaald gaat worden, want die mensen reageren niet meer op mail etc. Dat vind Fem gek zegt ze. Dus dan maar naar de reservelijst..........
Voor de rest groeien wij als kool. We spelen nu als het droog is, iedere dag buiten en als wij dan naar binnen moeten, dan piepen we. Dat vinden we niet zo leuk. Maar Fem zegt als het koud wordt, moeten we naar binnen. Ja, de zon zakt best wel snel in de tuin weg. We verblijven wel in de buitenverblijf van mama Blue, maar dat kan ook koud worden zegt Fem als het zonnetje weg is.
Tess, de enige andere teefje gaat zaterdag als eerste weg. Jane, zegt Fem blijft gelukkig hier...... Vanmorgen en gisteren is Fem bezig geweest met de koopovereenkomsten en heeft alle documentatie bijelkaar gezocht. Nu hoeft ze alleen zaterdag de spullen te pakken en over te dragen. Met die hele Corona crisis is dat dan wel mooi dat ze zo alles goed op orde heeft.
Wij lopen nu weer lekker buiten en we willen ook alles wat beweegt happen en bijten, want we hebben best wel last van onze tandjes. Ja, dat kan. Fem heeft een hele grote waterbak buiten staan en daar kunnen we lekker van drinken. Fem heeft onze voertijden veranderd. We eten drie keer daags en dat werkt super. We klagen niet meer dat we honger hebben wel piepen we als het water op is. Daarbij als Fem in de ochtend de ren schoonmaakt, dan willen we eigenlijk heel graag even aandacht en dan piepen we er op los. Fem wordt er wel een beetje warrig van in haar hoofd dan, zegt ze. Als ze dan even wat water geeft weer ná het eten dan zijn wij meestal stil, maar zoals vanochtend bleven we maar piepen. Dat vind Fem echt niet leuk, maar is aan de andere kant wel weer schattig!
Fem gaat ons wel missen zegt ze! Maar ja, hier blijven is geen optie zegt ze. Was wel leuk geweest hoor! Mama Blue zien we alleen door de schuifpui liggen. Als wij buiten piepen, piept zij mee zegt Fem. Mama Blue haar tepels zijn bijna helemaal geslonken. Gelukkig, maar wij vliegen nog steeds op haar af als we haar zien, en dat moet nu wel afgelopen zijn. Fem zegt ze zou het wel leuk vinden als mama Blue wel even gedag tegen haar kinderen kan zeggen........
Voor de kopers heeft Fem een stukje vetbed, die vies is, stinkt en in de werpkist heeft gelegen. Dit mag mee naar huis om de eerste avonden in de bench te leggen. Ik denk wel dat ze elkaar gaan missen die eerste avond alleen, zegt Fem. Dat kan niet anders. De een zit tegen zindelijk aan, en de ander plast en ja......dat vieze woord weer, er lustig overal op los. Fem zegt wel, dat als er dan nu structuur komt, we wel snel zindelijk zullen worden. Natuurlijk moet dat ook!!! Jemig de pemig, we zijn al 7 weken oud!!!
Fem zegt dat ze eigenlijk wel een dagboek van Jane ook bij wil houden. Maar of dat gaat lukken om de vorderingen dan iedere dag bij te houden, dat is maar de vraag. Fem zegt wel dat ze als wij weg zijn, weer tijd heeft voor het huishouden en ook om te schilderen. Daar kijkt ze heel erg naar uit!
Fem zegt dat het best wel vreemd is dat iedereen vanuit huis werkt. Fem was best wel chagrijnig de afgelopen week, ja ook omdat wij er gewoon een puinhoop van maken, hihihihi, maar dat het gelukkig weer weg is gezakt. De moeheid is gelukkig aan het weggaan en daar is Fem wel blij mee!
Dus ja, wij gaan lekker genieten van het zonnetje en elkaar en Fem zegt zij zal wel weer volgende week schrijven, tenzij er iets leuks gebeurd met ons, of wijjhaar vragen om te schrijven. De nieuwe baasjes moeten ook nu gaan ontwennen aan de dagboek, tenzij ze de nieuwe dagboek van Jane gaan volgen voor trainingstips etc. etc.
Jo, wij gaan nu even in de buitenverblijf een slapie doen, zoals Fem dat altijjd zegt..... hahahaha. Tot de volgende keer!!!!
Dag 52 -56 ná onze geboorte
Hoi hoi, Jane hier........ja als enige die hier bij mijn mensenmoeder gaat blijven, vertel ik nu maar de rest van het verhaal. Want ja, die zusje en broers die verdwijnen toch allemaal. Wat is het toch vreemd allemaal. Vanaf afgelopen zaterdag verdwijnen mijn broers stukje bij beetje. Het begon zaterdag ochtend met het verdwijnen van Tess. Ja, zij is als eerste opgehaald. Fem zei dat ze niet verwacht had dat het zwaar zou zijn, maar het was wél zo hoor! Ze moest toen Tess wegging toch wel een traantje wegvegen. Niet verwonderlijk, want Fem heeft dag in, dag uit voor ons gezorgd en natuurlijk nu nog steeds er steeds meer broertjes weg gaan. Wel heeft Fem teruggehoord dat Tess de eerste nacht het geweldig heeft gedaan......vanaf 23:00 - gewoon 06:00 geslapen. Jeetje wat een voorbeeldig dametje, zei Fem toen ze dat hoorde. Stiekum is ze best wel trots hoor!!
Als enige meisje tussen de jongens moet ik me natuurlijk wel goed staande weten te houden en van me af te bijten.....want ja, die stoere jongens met hun gedrag....pffff. Dus ja, ik ben af en toe wel een klein krengetje, om ze even terug te pakken. Hihihi. Vanaf afgelopen zaterdag bivakeren we de hele dag buiten. Zoals ik vertelde ging Tess als eerste in de ochtend weg. Toen ging Flynn weg. Die ging helemaal naar Zuid-Limburg..........poeh heeeee. Wat een pokken end rijden. Het nieuwe baasje van Flynn vertelde wel dat ze twee keer gestopt waren onderweg en dat Flynn het moeilijk heeft gehad 'snachts. Acccchhhhh zegt Fem. Hij mist ons gewoon!
Zaterdag aan de eind van de dag ging Joe weg. William en Dirna hebben hem beer gedoopt, omdat hij de grootste in het nest was. Hij is naar een gezin in Harderwijk. Zo te horen gedraagt hij zich uitstekend en weet al wel waneer en waar hij moet plassen. Dus ja, Fem zegt ze is gewoon trots op haar hondenkinderen...... Gisteren ging Guy weg. Hij heeft nu de roepnaam Jax gekregen. Fem zegt dat ze het een leuke naam vind en dat hij het ook super goed heeft gedaan vannacht. Hij is wel wakker geschrokken vanochtend om kwart voor vier. Hij misste ons natuurlijk, en is op schoot weer in slaap gevallen. Hij is dus aan het wennen in zijn nieuwe thuis. Kai moest ook even wennen en hij was gisteren heeeeeeel rustig nadat Guy was vertrokken... vanochtend was hij weer de oude zegt Fem. Ja, want ze speelde toch heel vaak samen.....
Dan is vanmiddag Finn weggegaan naar Moordrecht. Ach die Finn zegt Fem wat een lieverd, kusjes geven kon hij net als zijn mama Blue. Echt een lieverd maar wist ook goed om te gaan met wat stoere gedrag van zijn broers. Wat was dat leuk om te zien. Fem is het natuurlijk met mij eens. Maar wat wel leuk was vanmiddag is dat de nieuwe broertje ---uhm broer, wel mega groot is in vergelijking met Finn. Wij mochten allemaal kennismaken met Ravi. Wat was dat leuk. Die stomme jongens liepen allemaal achter hem aan te venten en ik ging rustig voor mama's buitenverblijf zitten om de boel te aanschouwen. Toen kwam Ravi kennismaken en ik bleef gewoon keurig zitten. Fem is wel berentrots op mij!! Dat ik zo rustig bleef! Ze zegt wat een verschil bij mama Blue. Jaaaaa, ik kijk wel even de kat uit de boom en dan onderneem ik actie als het moet. Vooral in een nieuwe situatie zegt Fem. Stiekum heeft ze wel gelijk hoor.... Hihihi.
Fem zegt dat ze blij is dat er morgen even rust is. Woensdag wordt weer een broertje gehaald en dan zijn we met z'n drieën tot vrijdag. Dan worden de laatste twee broertjes opgehaald. Fem heeft wel vanmiddag een mooie bos tulpen gekregen. Lief is dat. Hoeft helemaal niet zegt ze, maar is wel leuk en geeft aan dat er waardering is voor hoe zij ons groot heeft gebracht. Is zo hoor!!
Vanmiddag nadat Finn weg is gegaan, heeft onze mensenbroer William ons in huis gelaten.. Hihihi. Zijn we allemaal bij Fem op schoot gekropen en mama lag ook op de bank. Voor het eten, hebben wij nog even met mama buiten gespeeld. Ze had een gekke uurtje......ze ging met haar staart tussen de benen rennen en soms rende ze ons even omver. Gelukkig ging het niet te hard, maar wij zijn wel stout hoor. Wij willen nog steeds aan haar tepels drinken, maar wij beseffen heel niet dat ze geen melk meer heeft. Dom zijn we toch, of niet? Maar dat gekke uurtje heeft er wel voor gezorgd dat wij even van haar tepels afbleven.
Wij zijn echt tot half zeven vanavond buiten geweest, vanaf ongeveer 10:00 vanmorgen. Dat is best wel lang hoor!!! We zijn dan ook nu helemaal gesloopt en heeft Fem ons wat eerder eten gegeven. Nu liggen we heerlijk te pitten binnen.
Als Kai en Kent vertrokken zijn vrijdag, neem ik even een pauze met de pasen hoor. Fem en ik zullen dan wel ff bij moeten komen van al die drukte de afgelopen twee/ drie maanden. Ja, want Fem moet ook al weer voor as. dinsdag een afspraak regelen voor mijn negen weken enting. Fem zegt, ze is benieuwd naar hoeveel ik nu weeg, want haar weegschaal is nu te klein om ons op te wegen.
Fem zegt wel dat ze denkt dat ik groter wordt dan mama Blue. Zo ziet het er wel naar uit zegt ze. We wachten het af! Maar als jullie het niet erg vinden, Fem en ik zijn zooooo moe, dat we nu even een dutje gaan doen....... Slaap lekker voor straks........
De laatste dag!
Hallooootje, Jane hier! Goedenavond mensen en volgers, wat een leuke tijd hebben wij gehad in onze nest! Onze mensenmoeder heeft alles zo goed mogelijk geregeld voor ons, maar ook voor die nieuwe pupeigenaren.
Vandaag zijn bandje blauw en bandje rood naar hun nieuwe baasjes gegaan. Bandje blauw heet Kai en gaat nu Max heten. Ook een leuke naam zegt Fem. Deze komt heeeeel dichtbij ons te wonen en dat is wel leuk! Dan ga ik hem nog eens zien. Wat grappig was is toen Kai werd gehaald en de baasjes buiten kwamen, lagen ik en Kai heerlijk te slapen! Toen ging Fem rennen en ja, toen konden we het niet weerstaan achteraan te gaan. Hihihi. Ja, toen waren we wakker. We hadden een uur vantevoren eten gehad, en daarom waren we natuurlijk moe.
Kent is vanochtend gehaald, Fem had niet begrepen of ze nu de naam gingen houden, maar dat zal ik zeker wel horen van Fem..... Daarna waren ik en Kai wel een beetje balhorig. Beetje gek aan het rennen.....staart tussen de benen en gaan met die banaan. Mama Blue deed heerlijk mee.
De afgelopen dagen is mama meerdere keren bij ons geweest om te spelen. Als wij aan haar tepels wouden zitten, ging ze snel weglopen en ook kan zij met staart tussen de benen lopen en gek doen, en dan loopt ze ons gewoon even omver.
Fem verteld dat de rest van mijn broers en zusje het goed maken.......ze zijn bezig met zindelijkheidstraining, worden overal mee heen genomen, om maar die socialisering goed af te ronden. Eergisteren is Fem begonnen met ons te leren aan een riempje te laten lopen. Dat ging al best goed hoor!
Fem is voor mij aan het typen, terwijl ik toch op haar schoot lig....hihi. Ja ik ben ook moe hoor. Poeheeeee, wat een drukte allemaal.........afscheid nemen is toch lastig hoor. Fem had er gelukkig vandaag niet zoveel last van....wel een beetje, hihihi. Maar........ik kan jullie vertellen dat ik nu iedere keer toch een plasje buiten heb gedaan, op de daarvoor aangewezen plaats in de tuin. Vanavond slaap ik bij mama Blue in de bench, ik heb mijn eigen mand in de kamer en daar kruipt mama Blue ook nog eens in.....hihihi....dat vind ze lastig hoor! Ze doet gelukkig niet lelijk tegen mij. Daar is Fem wel blij mee zegt ze..... ik ga nu samen met Fem op de bank, op schoot natuurlijk. De bank is mama Blue haar plek.
De volgende keer schrijf ik een eigen dagboek. Dus....hou Fem haar pagina in de gaten...........dit weekend nemen wij even pauze. Aan alle mensen een fijne paasweekend! Aan mijn broers en zusjes, maak Fem nog meer trots dan ze al is en laat die verhalen maar komen.............
Foto's van ons
De foto van de hond bij het water, is onze mama in actie!
Dit willen wij ook later kunnen!